Önce / Sonra

Şu dünya yaratılırken

Yakın olmak mı yaratıldı birbirimize uzak olmak mı önce?

Kavuşmak bir kenara atılmış öylece duruyordu da

İnsan için ayrılıklar mı reva görüldü önce?

Tanrılar, krallar, ezenler hep vardı da aslında

Sırf ezebilsinler diye keyfe keder ezilenler mi yaratıldı sonra?

Barış gereksiz bir iş olarak görüldü

Hasıraltı edilip hep yarına hep yarına ertelendi de

Savaşlar yaratılıp ölümler mi kutsandı önce?

Özgürlük yaratıldı… Çok görüldü de insana

Yasaklar mı yaratıldı sonra?

Adalet vardı da önceden

Hak… Hukuk… Eşitlik vardı da hani

Denge bozuldu

Yokluk… Yoksulluk… Kıtlık… Kuraklık

Haksızlığa uğramak çoğunluğa reva görüldü de hep

Adaletin terazisi zenginlerin elinde mi kaldı sonradan?

Ölüm ta baştan yaratılmıştı da

Türlü türlü ölmenin denekleri olarak

Canlılar mı yaratıldı sonra?

Nefret ve kin yaratıldı da önce

Katlanılır bir yaşam için hiç değilse

Az da olsa bir insanı sevmek mi yaratıldı sonra?

Yüzümüzü güldüren aşk vardı da önceden

Terk edişler… Hasret… Gözyaşı… Acısı mı yaratıldı sonradan?

Sorular… Sorular… Sorular…

“Dünyanın düzeni bu… “demek isterdim de

Öyle değil…

Sevgili… Mutlu… Umutlu… Hep gülen bir dünya için

“Gocuklu Celep kaldırınca sopasını…* “

Sürüye hemen katılı veren

Ve salhaneye adeta mağrur koşan sürüden ayrılmakla

Görmekle… Duymakla… Konuşmakla

Sevmek… Sevilmek

Ve göz göze gülmekle başlar

Değişir her şey…

Eylül 2022

*Nazım Hikmet “Dünyanın en tuhaf mahlûku” şiirinden)