Öncesi Sonrası

Henüz yüreğim bu kadar acımazdan evvel bir zamandı
Öncesi
Bir İstanbul günü
Mevsimlerden bahar
Sene de mutluluktu

Bir gece ortası
alacağımın beşte dördü duruyorken uykuda
bembeyaz düşlerimi
satmak üzereyken göğe
mavimsi parlayan yıldızların
saçlarıma düştüğü anın harikalığıydı

Senliliğin berisi
sensizliğin çok ötesiydi
aslında o ilk vuslat anının
mükemmelliğiydi

Sonrası çok güzel bir yüzün
bozulan silüetiydi
kararan bir beyaz düş
sönen yıldız
ayın küsüp buluta çekilmesiydi
uykuya hapsedilen gün
baş edilemeyen geceydi

Mevsim güz, sene hüzündü
istanbula yağmur yağıyor
ellerim cebimde
ıslanıyorum
geberten bir keder var yüreğimde
yürüyorum...


batman
4 aralık