Önsezi Metafiziği Şiirleri Serisi

I- Görü

uzak denizlere bakıp

alabildiğine yorgun, bu malum dizede

son kadeh zulmün neresine düşerse

vakit orada akşamdır

II- Örüntü (Ruh Kargaşası)

kasabayla arasında bir ya da iki kilometre vardı
eskiden oturduğum yerle eksen arası
orada saklıyordum gölgelerini kargaşalı ruhumun

içinde muhbirler vardı
karabasanlar ve basamayanlar
belli belirsiz bir zamandı yaşadığım
görüntüsü benden uzak bir ayna gösteriyordu
-tek gerçeklik ölüm-
yorgun saatlerinde dokunuyordum sadece
görülmeyen izler kalıyordu geriye

III - İroni

dağların anlaşılmaz bir yanı vardır
bir yanını döverken hırçın dalgalarla rüzgar
bir yanında sular durgundur
eğilip suya her baktığımda
yamaçlarından bir kartal havalanır

dağ, orada hiç bulunmadığımın gerçekliğidir
su, ironisidir dağda yalnız avlanan kartalların
ve dalgalar boyunu geçmemektedir yamaçların
suda görünen dağ gerçek değildir
gerçek olan, suya düşen yüzümün
suda yarattığı dalgalanmaları temsil eden
bir ayrılık hikayesidir
hikayedeki aşk bir ironidir
ironi; suya düşen yansımanın
yüzümde yarattığı bir dalgalanmadır
yine de eğilip suya her baktığımda
yamaçlarından bir kartal havalanır

IV - Başka Biri

çoktandır ellerim bağlı, hayalperest avuntular içimdeki
en derinlerde bir isim var, sakladığım senelerce evvelki
camı kırsan yağmur sıçrar, bulut sızar gökyüzümden, öyle deli
millerce vapur geçti üstümden
ölüyüm çoktandır, yaşadığım başka biri

V - İzdüşüm

karşımda durmaksızın gölgesi esvabımsın
hicran dolu şarkılara boyun eğdiren günahımsın
maziye baktıkça hatırlanan gençliğimin dil yarası
ey nabız yoklayan ellerimin titrettiği buruk şair
dizelerdeki imgenin yol açtığı edebi yolculuğunda
ebediyete varmadan sığındığım hayali kahramanımsın

VI- Acının Ritüeli

intihar provaları ve şarkılar
zamanın geri döndürülemeyen askerleri, alınan yaralar
her bıçak izi bir ayrılık her ayrılık bir bıçak izi
o unutulmaz yazlar ve kayboluşlardan sonra
yüzleşmek zorunda kaldığım bu ayna kırıldı paramparça

şimdi hiç yaşanmamış akşamların ardından
mırıldanarak adını
ritüelini tamamlıyorum bu aşkın
sonra bir daha
sonsuz bir devinim içinde
bir daha

şarkılar kaldığı yerden devam ediyor hala

VII- Hayalet Gemi

uyandı sarışın gölgesinde yetim bir yalnızlık
kan topluyordu elleri
ve kendi nabzını yokluyordu
yokluğunda atan kalbinin
arada bir efkarlanıp daldırıyordu
el yazması ayrılıklarını karanlık bir denize

o akşam
bıraktı mehtabını ansızın
karaya vurdu aşk, gemiyi ilk fareler terk etti

VIII- Şizofreni Sessizliği

gölgenin gözleri çığlığı bir aşkın
yalnızlığı bir korkuluk fırtınası

karanlık bir kuş geçiyor önümüzden
ihlal ediyor şarkılarını tüm hüzünlerin
ki gözlerin uzak bir ütopya’nın sınırlarıydı
derinlerinde yüzdüğümüz bu deniz
yüz ölçümsüz unutuluşların yüzsüz suları

şimdi ölümün en ince ipi dolandı boğazıma
bu öyle bir hıçkırık ki yaşamak kadar inandırıcı
yoruldum çıkıp gitmekten her seferinde aynalardan
sırf kargalar kondu diye düşkonmaz ağaçlara
ölümümün sığ sularına bir ayağını uzatır şeytan

IX- Önsezi Metafiziği

bazı geceler yalanlar örtbas edilir
sokaklar bir başına kalır
oysa bekleyenler vardır duraklarda
hiçbir yere gitme isteği
içimizde koca bir şehir olur

şarkılar söylenir
soyunur bilinçaltı hüzünleri
işte, tüm çıplaklığıyla karşımızdadır şehir
seyir bir süre sonra acıya dönüşür

korkarız kendimizden
yalnızlık ilerleyen bir hastalık olarak nükseder aynada
günler geçer, metafizik düşünceler sarar beynimizi
her şey aynı kalır, yıkılır putları ankanın

bu ruh kargaşası
iç savaşlara sokar kimimizi
mağlubiyet hazmedilemez bir hal alır
ve gizli kapaklı yaşanmış her şey
aydınlığa çıkar size sormadan

cam parçaları gerçek ile kesişir
bir noktadan diğerine gitmek için
hayali köprüler inşa edersiniz

çok geç kalınmıştır oysa
hiçbir şeyi olduğu gibi göremezsiniz
beyin ölümü aynada gerçekleşmiştir
yansıma, intihar girişimlerinin önsezileridir