Onsuzluk

Terkedilmiş şehir gibiyim ,

Salıncaklar rüzgardan sallanır 

Geçtiğim sokaklar sen kokar 

Gözlerin aklımdan hiç çıkmaz .

Sana bir çiçek yolladım

İçine konuşamadıklarımı yazdım

O günden sonra seni göremedim. 

Sanki İstanbul boş

Sanki terkedilmiş.

Ya da benim aklım senden başka kimseyi 

Görmek istemiyor.

Sana sevgilim demek isterdim. 

Elinden tutmak isterdim .

Bak ellerim hala boş

Salıncaklar rüzgardan sallanıyor .

Terkedilmiş bir ev gibiyim,

Bedeni var ,ruhu yok.