Onu Ararken

O kadar yakınsın ki bazen
İşte o an benimsin istanbulumsun
Buldum fethediceğim kaleyi derken
Bazen de çok uzaksın

Bir dudak mesafesi kadar yakın
Bir koy aralığı kadar uzaksın
Bir fısıltı kadar yakın
Sert bir çığlık kadar da uzaksın ..

Kelimelerim seni bana yaklaştırırken
Kalbimin dem be dem vuruşları susmazken
Senin adın hücrelerimde yankılanırken
Sen hala çok uzaksın ..

O kadar yakınsın ki içime sokabilirim o an
Ve kıyamete kadar saklayabilirim ağuşumun içinde

Bir payitaht düşün ki senin yerin işte orasıdır
Gir içeri sakın korkma
Eski söylentilere sakın kanma
Oraya daha önceleri yerleşen olmadı ,itimat etme onlara ..

Her demde seni sayıklarken
Haykırışlarımın içinde sessiz çığlıklar atarken
İstanbul a kızarken
Seni bir türlü bulamazken
Sen kimsin İstanbul
Gerçek mi yoksa hayal mi
Toz bulutumu yoksa sisin ta kendisi mi
Yahu sahi sen kimsin be İstanbul
Fatihini bekleyen bir kalemi ? ..