O...nun Yemini Tutmaz Deyip Yeniden Seni Sevmeye Başlıyorum

Biliyorum,
siz,
adı bende saklı sevgili..!
Siz,
farkında değilsiniz belki !
ama;
Son günlerde,
ne zaman !
kafam dumanlı olsa,
yada ;
Adınız geçse en umulmadık biryerlerde,
hani oldumu olurya,
aptala malum olurmuş cinsinden,
hafiften,
bir yerlerde şarkımızı işitsem başka dillerde,
farkında olmadan,
önce ,
derin bir of çekip,
umursamaz bir hava takınıyorum !
dengesiz hareketler yapmaya başlıyorum.
.../

Sonra;
Sonra,
bir şeyleri,
hatırlamak istemiyormuşcasına,
yada;
ilgilenmiyormuşcasına,
tavırlar takınıyorum...

.../
O anda;
ne kadar içimi acıtsa da sana dair ne varsa,
benliğimde,
yüreğimde,
yalvarırım,
anımsatmayın, hatırlatmayın !
unuttum ben onu dercesine,
tanıdık, tanımadık o anda etrafımda kim var ise,
en masumane hallerimle onlara,
sahte gülücükler dağıtıyorum.
.../

Ne bileyim,
belkide...

sana dair;
ne var ise,
unutmak istiyorum,
sesini,
nefesini,
ucu yanık mektuplarını,
saçlarını,
iç gıcıklayan tenini.

Bize dair;
var olduğuna inandığım aşkımızı, şarkımızı,
beraber içtiğimiz çamlıca gazozunun kapaklarını,
köşe bucak eşimden dostumdan özenle sakladığım,
Tommiks kitaplarımın arasında özenle, konulup,
kurutulan,
bu güne kadar muhafaza edilen,
beraber kokladığımız kırmızı gülümüzü..

Bana dair;
sana olan karşılıksız sevgimi,
senin gözünde beş para etmeyen şiirlerimi,
çıkmaz sokakların girdabında,
verdiğin,
begonyalar arasındaki,
çekinmiş olduğun sararmış fotoğrafını..

işte o anda herşeyi bir anda silip
şarkımızı dinlemiyormuş gibi yapıp,
şarkıyı okuyan kişiye kızıp,
şu bölümü,
hızlı okuma !
bak bu bölümde,
nakarat yapacaksın deyip !
sanki içimden,
olmayacak bir şeyleri düzeltmeye çalışıyorum..

sonra;
sonrası malum...
önce burnumun sızlayan direğini durdurmak için,
hokka burnumu,
kimselere aldırmadan,
sağa sola, oynatıp ,
şom ağzımı da bu olaya ortak edip futursuzca buruşturuyorum,
gözlerimden bir şeylerin dökülmesini önlemek içinde,
gözlerimi olabildiğince kısıyor, kısıyorum...

lakin;
son günlerde,
nedense;
bir derin iç çekmelerim,
salya sümük
burun çekmelerim,
birde,
küfürlerim moda oldu..

Sebepsiz;
Her şeye küfür eder oldum,
önce sana ,
ana avrat düz gidiyorum.
Sonra,
sonrası malum önüme ne gelirse,
kapı, pencere,
araba, ışık...
ve en sonunda bu işin içinden çıkılamayan kadere.!

Sonra;
sadece ezan okununca ara veriyorum...
aklıma yaradan geliyor,
tövbe istiğfar ediyorum,
ezan bitince hafiften bir müzüik ve sen aklıma,
yeniden geliyorsun,
yeniden başlıyorum sövüp,
saymalara...

Orospunun yemini tutmaz deyip yeniden seni sevmeye başlıyorum...


Çobandan ,
Uluğbeyli canlara sevgilerle..