Onuncu Katın Hikayesi

her gidiş ardından bıraktı neler neler
bilemeden gittiler
hep milyon hikayeler oldular
her defasından
saklanıyor da, bir yerdeler
akıp gitti işte onca sokak arasından
hiç yaşanmamışlık delilleri
biliyorum tüm kent delirdi
bugün hak verdim herkese
paylaştımda bir parça yalnızlığımdan
yoksa bırakıcaktım kendimi onuncu kattan
ben de gitmeliydim usulcasından
insanlar gördüm telaşlıydılar mimar kemalattin caddesinde
ellerinde torbalar
mutlu olmak çabasındaydılar
onca kalabalık ve gürültü
örtmüştü çocukluğumu
aldırmadım artık
onuncu kattan aşşağı tükürdüm
yaşayacaktım
bir sigara daha söndürdüm
ağzımda nikotin tadı
ben de ona sövdüm ...

onuncu katın hikayesi güldürdü sonra beni
artık ben de delirmiştim tüm kent gibi
yağmur yağsın istemiştim sonra
vazgeçtim deliler ağlamaz çünkü dört milyonluk yalnızlıkta ....