Öperek Uyandırdım Bu Sabah Yaşlarımı.. ( El Oğlu'na )

öperek uyandırdım bu sabah ayrılığı..
ayrılığımızın önsözündeyiz henüz..
daha ne noktalara, ne virgüllere takılacak hayallerimiz.
bitmez dedikçe bitirdiğimiz,
solmaz dedikçe soldurduğumuz aşkımızı,
yüreğimizle boğarak öldürmedik mi?
yürek intiharı değil miydi bizimki?
görmez dedikçe gördüklerimizi,
duymaz dedikçe duyduklarımızı
ne tez unuttun yar olmaz deyipte oldurduklarımızı?

ne tez unuttun yar sevgiye ihanetimizi?

herkes imrenerek bakardı ya hani..
kıskanırlardı
şimdi nerede o bakışlar?
neydik ne olduk biz?
yoksa nazar mı değdi?
yok yok.. sen aslında benden başka herkese yeminliymişsin el oğlu...
bu sabah yeni anladım ..
günlerdir uyuyormuşum.
derin bir uykunun esiriymişim..
sen darbelerinle uyandırırken beni...
bense öperek uyandırdım bu sabah yalnızlığı...
yalanlarını sineye çektikçe
ne gündüzler batırdığımı,
ihanetini yutkundukça
yüreğime ne büyük yutulmaz lokmalar dizdiğimi
yeni anladım..
bir gün elbet sen de seversin el oğlu!
ben kadar sevenin, sen diye yananın,
adınla nefes alanın olmaz bilesin..
yarın anlayınca yanlışını
ben çoktan uyanmış olacağım sevgili..
evet...
öperek uyandırdım bu sabah aldanışlarımı
gözyaşlarımla yıkarken kurumuş gözbebeklerimi
saçlarınla okşardım yarınlarımı.
ne darbeler yedim de böylesi koymadı..
çok istedim ben de sen olayım,
senin gibi kandırayım , acıtayım,
ama yapamadım .. ben sen olamadım
adiliğin ödüllüktü
ben beceremedim.
ve öperek uyandırdım bu sabah sensizliği,
öperek uyandırdım bu sabah yeminlerimi,
sözlerini, yalanlarını, haykırışlarımı...
ve şimdi birlikteliğimizin sonsözündeyiz sevgili..

MUTLU SON!


'' Aşk bitti... ''

ve '' sana iyi uykular el oğlu.. ''