Öptüm Yanıldım

//Unuturum sandım...//

Öptüm
İlk dudağı öptüm...

Yanıldım
Yandım
Tepeden tırnağasın
Her zerremde
Hep sen...

Deniz kenarındayım
Sahile uzandım
Usulca sordu seni
Yoktun işte
Maviyle ağladık
Hüzün vurdu kıyıya
Yeniden
Yeniden sana bulandım...

Şimdi
Gri bir kadın oturuyor
Yüreğimde
Yavaşça kalktı
Bedeni yürüdü
Ayakları titredi ruhunun
Aynı yerde yığıldı kaldı
Anılar
Pirinç taneleri gibi dağıldı içine...

İnanılmaz bir fırtına
Her değdiği yeri deliyor
Yakıyor
Sarmalıyor
Dayanamıyorum
Ölüm sıcaklığı sardı birden bedenimi...

Yaralandı
Senin için yandı yıkıldı bu şehir
Tamda ortasında ben...

//Kalın uçlu kalemle
Eylüle yazmışlardı kaderimi...//