Öpücükler Sana Dudaklarına

Öpücükler sana,

Dudaklarına.

Hayal de olsa,

Boş ver aldırma.

Geçer bu günler,

Hemen ardından

Gelir istediğin

Yaşanası yenilikler.

Çılgınlık sanma

Bu sözcükleri

Nedir ki bunlar

Şu koca dünyada.

Dünya nedir ki

Evren varken.

Belki de evren

Bir minik hücre,

Başka bir bedende.

Kimisine doğal gelen

Bir başkasına anormal.

Doğru davranışı bulmak

Bilmece.

Bilmeceden kaçmak için

Kendi doğallığını yaşamak

Anlayana sunmak,

Anlamayana veda.

Veda eden kim ki?

Daha anlamadan

Tek kişi olmadığını,

Hayalde gerçeği

Bulmak uğruna

Medcezir yaşarsın

Kendi ruhunda.

Her tanıdığın beden,

Her tanıştığın ruh,

Selam derken boş,

Ne olacağını bilmeden

Koşarcasına saklanır

Sırlar.

Sırlar, sırlar dolu insan

Ne gereği var der

Açmaya.

Açmak sorumluluk,

Paylaşmak bir yük.

En zor sınav,

Sınav verme çabası.

Bırak Allah aşkına

Bedene sarıl

Ruhuna El Fatiha.

Kaç insan ölür bir günde.

Kimi zaman saniyede.

Ne malum

Sana bana çatmayacağı,

O yüz insandan

Biri olmayacağımız.

Kimler üzülür?

Bu mudur aklı sıra insanı

Düşündüren.

Nedir aslında

Yaşamın anlamı.

Disipline kurulmuş

Yaşamı bozmadan

Mücadele?

Tat verir mi?

Tekdüzelik.

Ya sevdiklerinle,

Dostlarınla,

Arkadaşlarınla

Var oluşlar…

Kim için bunlar?

Sana bana kime

Aslında?

Yukarda sınav mı var?

Öpücükler sana,

Dudaklarına

Hayal de olsa,

Boş ver aldırma.

Diyeyim sözlerimi.

Kınama, yadırgama.

Bana doğal gelen,

Sana yalan dolan.

Sözlerden başka bir şey

Yok zaten

Dünyamda.

Sen özgürlüğünü yaşa

Sinema kuşum sevgilim.

Kuş ol, uç istersen

Umurum değil,

Ben de kuşum.

Alıştım kaybetmeye,

İstemesem de

Anılar var geride.

Öpücükler sana,

Dudaklarına.

Hayal de olsa,

Boş ver aldırma.

Gülten Ağrıtmış

4 Mart 1992

Çarşamba - İstanbul