Öpüyorum Alnından Bin Kere Hüznün

Öpüyorum alnından bin kere hüznün
Yaşanılası her şey yaşanmış
Damla damla akıyor sevmeler gözlerimden
Güneşin penceremden ışıklarını çektiği anda

Sorgu sual etmişler tüm duyguları baştan başa
Günaha bulaşan gözlerinle savaşan
Namerdim ki ben değilim sevgilim

Ayırt edemiyorum şafağın ışığını yıldızlardan
Gece başlıyor mu bitiyor mu bilmiyorum
Sıratın üstünde sessiz adımlarla
Bakışlarının gölgesinde ölüme gidiyorum

Cilalandı korkularım sıvasız duvarlarda
Gölgemle bile savaşıyorum artık
Ve ne yazık ki
Ayrılık kokuyor saçların sonbaharda

Yağmayacak yağmur bu şehre bir daha
Islatmışken kaçışların gözlerimi
Kaldırımları ıslatmak için
Yağmur gerekir mi ?

Yüreğim cayır cayır yanıyor
Yetişin dostlar ölüyorum
Kirpiklerim sonsuza dek birbirine bağlanacak
Bir ayrılık var ki aslolan o
Beni sevdiğimden ayıracak...