Orkide

Uzak Asyanın yağmur ormanlarında
Toprağa kök salmış
Alımlı zarif yaprakları arasında
Bir kuğu gibi süzülür yeryüzüne
Pembe daha fazla kahverengi
Mor beyaz daha çok siyah
Sanki yıldızlar dökülmüş
Çiçeklerinin üzerine nokta nokta

Gecenin üşüyen bedeninde
Sımsıkı sarılır aydınlığa
Güneşin vurgun aşığı

Bir tutam gülücüktür sevgilinin koynunda
Elleri mahzun ince narin parmakları arasında
Baharın son şarkısıdır güftesi eski
Bir seslenmediği kaldı çığlık çığlığa
Hangi sayfasını açsan
Yıllanmış şarap gibi gözünün önünde
Tenine kıyamadığı yarin özlemi