Orman

Duyuyorum,
Rüzgarım esiyor gene
Batıdan kuzeyine doğru

Beklenti dolu sular, durgun...
Beklemekte nefesini
Yosunlu taş yığınları arasında

Ayaklarımın altındaki toprak
Fısıldıyor ruhuma yalnızlığımı
Çatlamış kayaların boşluklarından

Gökyüzü seyrediyor ıslaklığımı hüzünle
Görüyorum,
Evlat hasreti çeken anne misali
Özlem damlalarını çağırıyor bulutlarına
Yağıyor üstümüze gözyaşlarım hışımla
Belki de,
Yolumu bulmam için gözlerinde.
Bilmiyorum...

Okyanuslar haykırıyor adını ruhuma
Dalgaları aşmaya çalışıyor aşkımızı
Gece kıskanç,
Ruhum kayıp...

Dudaklarım,
Papatya ve iğdelerle
Haykırmakta adını yıldızlara karşın

Gözlerim,
Gözlerini arıyor karanlığında
Ve bulamadıkça
Daha da şiddetleniyor fırtına

En sonunda
Gelmişken gözlerimin önüne yıldızlardan
Kömür karası gözlerin
'Gel!' diyor ruhum
Ve yakıyor bakışın bedenimi
Kayboluyor hislerim asi gözlerinde
Başa sarıyor yönetmen hikayemizi
Film şeridi misali...

Zaman dans ederken yağmur damlalarıyla,
Fırtına dinmiş.
En başındayız şimdi rüzgarlarımın
Papatya ve iğde ormanında...