Ormanlar Yanmamalı Yakılmamalı

Karşı dağı duman almış tütüyor
Ciğerlerimiz yanıyor
Canımız acıyor

Korkmuş bir yavru ceylan
Bir sekiyor, bir etrafı süzüyor
Anasını kaybetmiş izini arıyor

Yuvasında bir minik serçe
Kanatlarını açmış çırpınıyor
O daha yavrucuk uçmasını bilmiyor
Yelesini açmış, etrafını alev sarıyor

Karıncalar can havli toprağı kazıyor
Bir mevsim onca emek boşa mı gidiyor
Kilerindeki rızkı sağa sola savruluyor

Unutmuş tilki kurnazlığını
Telaşı başa vurmuş ermiyor aklı
Bir o yana bir bu yana koşuyor
Can bu her şeyden tatlı

Sırtında yükü var doğuştan
O da anlamıyor bu işten
Gidemiyor zavallı kaplumbağa
Düşman yaklaşıyor ateşten

Ana ayı çaresizlikten hırlıyor
Küçük ayı ateşi oyun sanıyor
Cehennem sıcağı etrafa doluyor
Kıllı kürk şimdi çok ağır geliyor

Koca orman inim inim inliyor
Göğsünde binlerce ağaç ölüyor
Saymakla bitmez bin-bir çeşit öz
Sararıp solmadan oluyor köz

Mevla'm söndür ateşi rahmetini ser
Mazlumun tut elinden ona hayat ver
Fırsat verme zalime zulmü var
Onları ıslah et, yada belasını ver.