Orta Yol
bak
aşkın ismi artık gülüşünün esaretinde
en bilindik romanların kahramanları
gizli bir mucit gibi
seni bulma derdinde
benimse
istediğim tek şey
avuçlarının arasında kaybolmak
sardığını hissedip
düştüğüm düşlerden
hayal bahçesine doğru yol almak
benim istediğim sen iken
senin istediğin bensizlik mi ?
oysa
kırmızının her tonunda
şiir dizmiştim ben sana
içimi kurutup balkonda
kışın
karın altında
sunacaktım huzuruna
ne çok umudum var benim
ne çok umudum vardı benim
çocukken
yıldızların altında uyuttuklarında beni
rüyaların en güzelini görürdüm
vurduğunda ayın ışığı yüzüme
yaşadığımı hissederdim
çünkü o zamanlar
bu hayattaki en güzel şeyin
yıldız, ay, güneş olduğunu düşünürdüm
ta ki seni görene dek
sen benim baslangıcım, sonum
orta yolumsun
sen benim huzurum
avucum
yanıbaşımdaki mumumsun
umudum
sıcağım soğuğumsun
sen benimsin
ki sen benim olmalısın
ve uçurumun kıyısına varıp
vazgeçmek istediğimde dahi
beni durdurmalısın
beni vurmamalısın
bir kez daha aklımı alıp
bana kalbini sunmalısın
ve bir başkası
yalanlarını kulağına fısıldarken bile
sen benim sesimi duymalısın
biri kendini
ellerine bıraktığında bile
yalnızca beni sevmelisin
çünkü
bütün aşkları bir araya getirsen bile
benim sevgimi tekrar oluşturamazsın
beni ne yaparsan yap
asla seni sevmekten alıkoyamazsın
unutturamazsın asla kendini
sevmesen bile beni
çünkü
benim kalbim hassas
yalnızca sana has
bir tek sana özel
bir tek senin
görüyorsun işte
bak nasıl seviyorum seni
gülleri sunuyorum sana
aşkımda yanında
bu eylül hatrına bari
sevmeyecek misin beni ?
03.09.16
Uzak kaldım şiirkoliğe biraz. Özlemişim doğrusu satırlarını... Yüreğine sağlık :)