Orta Yol

Gönül gözün açık olsun her daim
Sözler içten gelen yanık bir ağıt.
Duydum içinde bir fırtına kopmuş
Yağmış yağmurların, dalgalar çokmuş.

Ya Rab kimseyi bırakmaz darda
Herkese yük verir kendi halince
Ezilmez kul bilirse kadrini,
Yürür varır hedefe, kalmaz geri/yerin/de.

Hep düşündüm kendi içimde
Kaç dağ aştım kendimce,
Görsen herbiri küçücük tepe.
Her adım ayrı bir hesap,
Ölçtüm hayatı inceden ince.

Sınavı, tertibi burda öğrendim
Harlı ateşte yakılan gönlüm
Piştikçe vurdum, tavladım ruhu
Okudum hayatı Hak'tan öğrendim.

Sanma ki bu sözler kendimden öte
Söylediğim her şey ben içeri
İnsan en büyük işi kendin bilmektir,
Kendini bilmeden boşa gitmektir.

Nasıl döner durur devranı Hakkın
Bazen kara geçer gündüzü kulun
Lakin durmaz bir halde döner devranı
Her gecenin sabaha döndüğü gibi.

Dünyada huzur iste kendine
Değilse mahşere çıkmaz azığın
Emanet aldığın nefsini koru
Rabbin öğretir kuluna en güzeli
Üzme kendini bul orta yolu.

(Şubat 2010)