Örtsene Üstüme Sevgini
Çaresizlik içindeki çarem
Gönül rüzgârları hoyratlaşınca
Vefalar yamalı perçem
Sesini sesime kat
Burası donuk şehir
Mavi sızmıyor özünden
Keşleşiyor, sensiz geçen her gecem
Evvelinde yoktu yarasalar
Yoktu sevgiye karşı duranlar
Yoktu uykularımı bölen kâbuslar
Yeter artık
Ey gece....
Kanatlarını al yüreğimden
Çöz esaretini, bakir hanemden
Harman vakti geldi
Sürgün verme vakti
Hasat zamanı şimdi
Beni peşinden koşturan
O ilahi güç,
Kara gözlü sevgili...
Adın gurbet, adın sıla
Gözyaşlarınla ıslandıkça
Yollara vurdum özlemleri
Ölü değil yürüdüğüm yol
Her aşk kendi içinde büyüyor
Ve.. Kendiyle sınıyor gücünü
Çoğaltıyor şarkılar
Dile düşen hükmünü
Kavuşmanın adı cehennem olsa
Geliyorum
Yakıp yıkıp
Mil çekerek dünümü
Hasreti de vuslatı da güzel olan yar
Tut ellerimi
Sarıl bana sımsıkı
Sarmaşıklar misali
Boşamadan hayat teni
Titriyorum üşütme beni
Örtsene üstüme sevgini...
içses harikaydı, betimlemeler yerinde. gönül dolusu tebrikler değerli şiirin sahibesine.👍😙👍kutladım.