Osmaniye Ağlıyordu

Sen çekip giderken buralardan,
Sokakları suskundu,
Parkları çaresiz,
Ses gelirken vagonlardan,
Osmaniye ağlıyordu..

Bir ağıt tutturmuşken yüreğim,
Sevinç şarkıları yabancı bana...
Bomboş kalırken o dolu elim,
Sokakları suskundu,parkları çaresiz,
Osmaniye ağlıyordu...

Zorkun yaslara bürünmüş,şimdi sisli,
Maksutoluğu bitkin haldeydi,
Toroslar benim yollarımı keşti...
Sokakları suskundu,parkları caresiz,
Osmaniye ağlıyordu.

O sıcakkanlı şehir nasıl soğudu bilsen,
Kekik kokan daglarında caresizlik kokuyor,
Ve rüzgarları bir şarkı tutturdu,başlıgı sen,
Sokakları suskundu,parkları caresiz,
Osmaniye aglıyordu.