Ötelenmiş Bir Aşktı Beni Bekleyen
Gri bir sonbaharın,
Sararmış yapraklarıydı dökülen,
Güz yağmurları yıkıyordu,
Tüm kirlenmiş ruhları.
Arınıyordu düşen damlalar ile birlikte,
Günah bataklığına karışanlar,
Kaçışıyordu kötüler,
Kokuşmuş hayatlardan ibaretti onların da hikayesi,
Kalanlar ise,
Ekmeği dilimden ayırmaya kıyamayanlar.
Ya da et ve tırnak gibi olup kopamayanlardı.
Ben ise yorgun kaderimle,
Vurmuştum kendimi yine,
Dünyanın o boş hallerine...
Öylece kalakalmıştım orta yerde.
Hicran yaralarıyla doluydu içimdekiler de.
Umutlarımı yitirdim dediğim anda,
Hiç beklenmeyen çıkmıştı karşıma.
Ötelemekten yorulmuş,
Yılgın bir aşktı beni bekleyen,
Sabırla beklemişti benim bir seher
Vaktinde ona gelmemi.
Ve yüreğindeki yıllara baki,
Güz yangınlarını söndürmemi.
Ben habersizce dem bulmuştum onda,
O ise hep meccanen,
Taşımıştı beni yüreğinde.
Şu fani dünyanın içinde,
Sevivermek birini içten içe.
Görmeden bir şey karşındakinde,
İşte öyle bir şeydi onunki kendi içinde.
O kaybolmuştu aşkıyla bende,
Bense yok olmuştum,
Başka gönüllerde zamanın birinde.
Ama gün olup devran dönünce geriye,
Yaşanan onca sevda acısıyla vurunca dibe,
Onu çıkardı karşıma kader birdenbire.
O bunca yıl benim açtığım,
İçindeki yaraları sarmış,
Bense halis bir sevgi,
Bulmuştum onun ahlas yüreğinde.
Bunca zaman başkalarının yolunda,
Çekilen onca ıstıraptan sonra,
Sari yüreğim, tiryak olmuştu onunla.
Yüzümü yeniden tebessüm ettiren de oydu.
Beni tekrardan hayata bağlayan da o.
Nasıl da sevmişti beni seneler içinde,
Şaşırmıştım, hislerini hissedince gözlerimde,
Beni benden iyi tanıyordu,
Neyi çok severim biliyordu,
Elinde hep bembeyaz ukhuvanlarla geliyordu,
Beni her gün kendine daha çok bağlıyordu.
Uzun zamanlardan sonra,
Beni bu kadar çok seven birinin
Hapsoldum bakışlarına,
Bulutlar ise ikimiz için yazdığı masalları,
Anlattılar esen rüzgarlarda,
Yağmurlar benim için döktüğü,
Gözyaşlarını yağdırdılar avuçlarıma,
Çiçekler ise ismini fısıldadılar kulağıma,
İç aşkı artık sen de kana kana,
Yakalan sen de sevdanın yangınına,
Ruhundaki alevlerden kopan aşk kıvılcımları,
Yükseldikçe semaya,
Koşacaksın sevgilinin kollarına.
Mutluluktan sakın kaçma,
Uzat ellerini yakala,
Çünkü artık o çok yakınında.
Köklerini salma vaktidir artık,
Bu bahar da aşk toprağına....
"Bulutlar ise ikimiz için yazdığı masalları, Anlattılar esen rüzgarlarda, Yağmurlar benim için döktüğü, Gözyaşlarını yağdırdılar avuçlarıma, Çiçekler ise ismini fısıldadılar kulağıma, İç aşkı artık sen de kana kana,"
Bazen sonbaharı,tek bir karelik resim bile,hani öylesine anlatır ya... O bomboş bankların üstüne dökülmüş kuru ve sarı yapraklar,nereden geldiği belirsiz ani bir hazan rüzgarıyla sere serpe savrulurlar ya...Ve o anı yakalamaktır işte bütün meziyet...Ve tek bir karede görürsünüz hüznü de,üşümeyi de,yalnızlığı da;velhasıl hazanı da...İşte her hikayenin,her öykünüm,her romanın;velhasıl her şiirin de bir karesi vardır...Zaten fazla söze de hacet yoktur...Sonbaharı anlatan üç saatlik fil çekebilirsiniz,ama işte o kareyi yakalayamazsanız hiç bir şey hissettiremez siniz...Ben hissettim...Ve siz hissettirdiniz...Sevgiyle kal şaire...
mükemmel aşk sevgi dolu dizeler tebrik ederim eline yüreğine sağlık çok güzel bir şiir sevgi saygılarla👑👑👑
incilenmiş güzel aşk dizeleri
kutlarım güliz
yürektendi yine
sevgiyle kal
Yağmurun bereketi aşkın üstüne olsun,sevmeler dolu dolu olsun..
Aşk mı baharın müjdecisi bahar mı aşkın müjdecisi🙂
İkisi de hep olsun ..
Kutlarım Sevgili Güliz..
değerli bir kalem tebrikler..👍