Ötelerden

.
Delik şarkılardan birini daha kırparak yürüyorum
Kendini saklayamayan geceye
Ortancanın ekşiyen gölgesine
Soluğumun yokuşla didiştiği son durağın yıkıntısına

.
Neye bağışlandığını bilmediğim başka bir dinlenceye
Kristal yokluklar takılıyor
Uzaklıkların ürktüğünü fısıldıyorsun suya

.
Masanın kime küs olduğunu biliyor deniz
Katı bir iç çekiş bu yılan gibi kaygan
Bir daha sınıyor çemberden firar etmeye
Şifrelerini kumsala gömüyor bir el
Kaygısını kalbinde unutarak sahile düşüyor kuşlar
Yağmur ıslattığı gülü anımsamıyor
Karışımını inkar ediyor soda
Dolup dolup boşalıyor liman

.
Senden kaçıyor muyum durmadan
Bilsem
Son dalgaya telaşını sormayışım utandığımdan değil
Dilimin varmayışından
Vura vura yalnızlığa endamını merak ettiğin
Özlemlerle dölleniyorum.

.
Acıları bağışlanmıyor dumanların
Tuzu eksiliyor baharın
Kocaman bir iç deniz cinayete kurban ediliyor

.
Bir türlü dizginlenemiyor ötelerin şiirleri
Sustukça donuyor kanımdaki çocuk...

.