Otobiyografi

sen ve ben

kitapların raflarda toz tutması

gibiyiz

ilk fırsata cılız bir rüzgarda

toz konçertosuna dönüşüyoruz

ve tartışıyoruz sohbet adabına

uygun ve ayetlere dikkat ederek…

! yaratıcı bizi affetsin!

yaşamla alakalı soyut

ve somut fikirleri tartışırken

eğer ben daha somut olursam

sadece sevişmek

hakkında konuş diyorsun

ve bunu bir tek sen biliyorsun

bu kaybolmuş bir rüyamız

aramızda kalsın

sakın kimseler söyleme

zincirleri üzerine çekme

ilkellik içinde taş devrimle

duyguları örüyoruz

bu güncel ahlaka bile zıt

biliyorum sus ve sus

tüm sözlerimiz epikuros'la

ve dört kitapla çelişiyor

evet romantik değiliz

yasaklıyız aşka dair

belki de vandallık

var sevişmelerimizde

ve sohbetlerimizde

geceyi gündüzü

tüm zamanı

kenara koyuyoruz

karanlıkta ara sokaklarda

gezme mi istiyorsun

yarayla dövmeli vücudum

yılların kıvrımlarında

izini sürerken

ve sana

hiçlik muamelesi yapıyorum

ve sen bunu seviyorsun

dalgaların kıyıya çarpmasını

ve bir çok buna benzer fikirleri de

sabaha doğru

nefes nefese üstümüze düşen ay ışığı

keşke michelangelo bizi böyle resmedebilseydi…

biliyorsun çağdaş resim makinelerine karşıyız

hümanist ve doğa sever kişiliğimize aykırı ya

evet geceleri sarhoş dans ediyoruz

ben sen ve özgür hayallerimiz

ta ki zincirlerimizi hatırlayana dek

ve

dönüyoruz günahsız bedenlerimize

ayet okuyarak ve defalarca yıkanarak

siliyoruz gecenin kirini ve pasını bulaşık

tellerine ovarak

zira bize böyle öğretildi…