Otogargara

Şimdi dur!

Giderken sallayacağın mendili satıyor çingene çocukları.

Başını gökyüzüne kaldırıp,yağmurda ıslanan kirpiklerini,

Takacağım boynuna yalnızlığın kolyesini.

Yüksek topuklu hayallerini gerçekleştirmek için gidiyorsun,

Terminaller sahte biletlerini sana çevirip,

Yüzüne vuruyor kimliksiz bir sevdanın mağlubiyeti!

Soğuk bir Eylül'ü hatırlattı kan kırmızı ellerin,

Boyadığın dudakların camın buğusuna takıldı,

Kırıldı sunta çürüklüğü içim.

Boğazıma takıldı son kahvaltımız! 

Demini salan çayın,sana sallanan ellerin

Hoş çakalların ağız dolusu hüznü...

Kavuşmak imkansız artık sevgilim

Ayrılıkların şairi sensiz kaldı...

Perdeler kapandı,kondüvit sesleniyor

- Sıra bende! 

- Figüran gelir,mendili uzatır kadına

Ve kapanır perdeler son kez! 

Hoşça kal kalbimin Fuayesi...