Oturmuş Sensizliğe Ağlıyorum
Adını anmayı yasak ettim kendime .
Ne kokun ne hatıraların ,
Hiçbir şey kalmamalı senden geriye .
Unutmalıyım seni !
Evet unutmalıyım .
Hatta silmeliyim seni .
Gün olur da dönersen bir gün
Aşk değil nefret olmalı içimde !
Gidene dur dememeyi öğrendi ya bu yürek
Her geleni de kalbine almamayı öğrendi artık .
Kalbini kırıp her parçasına utanmadan basıp gittin ya
Döndüğün de yıkık bir mezar değil ,
Kaya gibi sert bir kadın görmelisin karşında !
Affetmemeliyim seni !
Gözlerinde kaybolmamalıyım yeniden .
Dönersen bir gün geri ,
Bitirmiş ,
Silmiş olmalıyım seni !
Kevser; Dedigim gibi buyuk ve guclu olmanin asaleti kalemine ne guzel yansimis. Basarili ve azim dolu bir siir cikartmissin. Bravo. Tebrikler.