Otuz İki Düşüm Var

-vakit bir ,mekan bir ,düş bir

akit bir, acı bir, gülüş bir -


Ölü gecelerin diri düşleri ayakta tutar cismimi
medeniyetin ! iri dişleri yutar ruhumu dahi ismimi...

ey satıcı! ucuz pazar tezgahına koydun
halis ipekten gülüşlerimi...

rehvan giden küheylan yelesinde ellerim
döküldü bahçesinde kızarmış asude güllerim


ver! umudumu, liyakatimi, hem basiretimi
ver! ç/aldıklarını esmer gecenin şuhunda
kopardın aslından, kırdın, döktün has niyetimi
ne bıraktın asalet adına doğradığın ruhumda ?

kaldır koyduğun kotayı
önce süt düşlerin kanattı yaramı
sonra kesici düşlerin izini gördüm yanağımda
azıttın iyice azı düşlerinle
gölgeler üstü gölgenle geldin...

azar azar yedin mazimi, bekamı
doyurmadı seni cebirin hiç bir rakamı
otuz iki düşünle saldırdın; bedenime toprağıma
yirmilik düşümü kırdın; düşürerek ağına
çürük düşlerim kokar; her biri yersiz yerinde



kırık otuz iki düşümle gülüyorum halime
sırrım aşina,ömrüm boşuna, bakın hele işime!
anlatsam yazmaz, yetmez lügatte kelime
ey yarenler,son kalan dişini düşürdüm düşüme!
medeniyetinmiş meğer o
Asım'ın hasmıymış
bana hısım olan...

ah ! düşlerim,bir ağızdan döküldük
kırk boğumlu, boğazdan geçerek...