Oydu..

Oydu;
Adını aşk koydu
Yüreğindeki tutamı astı gözlerinin gerisine
Kirpiklerinde korudu
Ellerinin arasında sakladı
Ömrünle okşadı


Oydu;
Adını umut koydu
Ruhuyla baktı geceye
Yüreğiyle sahiplendi
Ay?ın döşeğine yıldız yaptı
Ömrüyle besledi



Oydu ;
Adını yanlızlık koydu
Yitirdikleriyle sustu
Gecelerce yanlızlığıyla sevişti
Yıldızın perçeminde sakladı günahlarını
Saçlarında yok oldu yeşeren düşleri
Ömrüyle döküldü gecelere



Oydu;
Adını çocuk koydu
İçinde büyütemediği ruhunu bastırdı yüreğinde
Düştü kalktı gecelere günlere yağdırdı gülüşlerini
Ağaç kabuğunda gizledi korkaklığını
Kuşun kanadına astı oyunlarını ve uzaklaştı
Ömrüyle dalaştı



Oydu;
Adını dostluk koydu
Güvenin yaşadığı bahçeye koştu yalın ayak
Rüzgâra eşlik etti, sırlarını uçurtma yapmak üzereyken
Güvensizliğin diğer adının dostluk olduğuna tanık oldu kullakları
Ömrüyle yanıldı

Oydu;
Adını sevgi koydu
Gülüşlerinle harmanladı
İçinde büyüttü
Yüreğinde sakladı
Gecelere yelken açtı peşinden koştu
Armağandı ona sevgisi
Ömrüyle sakladı

Oydu;
Adını gözyaşı koydu
Kirpiklerine çarpmadan süzüldü teninde
Yaktı geçirdi gecede
Lâl oldu yağmur dilinde
Ucsuz bucaksız hayataydı yaşları
Ömrüyle aldandı

Oydu;
Adını koyamadı bu kez
Tanıdık değildi anlatmak istediği
Uzaklardan serpildi avuç içine
Gözlerine değmeden geldi geçti
Kullaklarına uğultu bırakmadan yok oluşa yol aldı
Ömrüyle vedalaştı

Armağandı ona sevgisi
Ömrüyle sakladı
Armağandı ona sevgisi
Yüreğinde gizledi
Armağandı ona sevgisi
Göz/bebeklerinde büyüttü
Armağandı ona sevgisi
Ömrünce kimseye el sürdürmedi...