Öyle Bir "şey"

Yine başlıyor...
O derin boşluğun içine çekişi,
Ruhumu bedenimden koparıp , boşluğu doldurmak sanki tek amacı.
Ne görmüştüm ki yine rüyamda?
Fazlamı aksi uyumuştum yada?
Gözlerimin açılmasıyla başlayan bu şey,
Evet...''Şey''
Neden ve nasıl olduğunu bilmiyorum,
Adını koyamıyorum,
Ama onu çok iyi tanıyorum.
Öyle güçlü ki , öyle hırslı ve iradeli.
Hayranlık duyuyorum sanki gücü karşısında,
Yada gücünden korkuyorum!
Karşı koyuyorum bir şekilde,
Nasıl bilemiyorum.
Ne olduğunu bulsam? Adını koysam,
Bitecekmi tüm bunlar?
Bitecekse yalnız hissedecekmiyim acaba onsuz her sabah?
En iyi tanıdığım ve bildigim şey,
Ayni zamanda en çok rahatsız eden şeyde...
Kiminle konuşmalı onun hakkında?
Kiminle nasıl paylaşılmalı bu yük?
Bir merhem?
Yada bir ışık ?
Hayır hayır , onu en iyi ben tanıyorum.
El elden üstün elbette.
Ama bazen olmuyor işte,
Paylaşılamıyor yükler.
Bazen "bırak koparsın şu ruhunu bedeninden , doldursun boşluğu" diyorum.
Ama...
Niye benim ruhum?
Neden her sabah doğan güneşin ışıklarıyla doldurmak istemiyor ki boşluğu?
Yada neden derin denizlerin berrak suyuyla?
Anlamsızlıklar,
Tezatlıklar,
Sorular,
Tükenmek bilmeyen sorular,
Arayışlar.
Acaba bu mu bizi insan yapacak olan?
Sorular sormak?
Arayışta olmak her daim bir cevap?
Dönüp şöyle bir geriye , bakmayın sakın!
Ama unutmayında geride kalanları.
Sormaya devam edin,
Merak edin herzaman,
Vazgeçmeyin aradığınız cevabı bulana kadar koşmaktan.
Bir gün , hepimiz insan olmaya hak kazanacağız işte bu sayede.
O hakkı kazandığımızda dolduracağız boşluğu ve ait olduğumuz yere , buradan çok uzaklara gidecegiz.....
O zamana kadar şunu bilin ki,
Eğer hala nefes alıyorsanız,
Daha bir insan değilsinizdir.