Öyle Çoksun Ki Bende...

Bir kara kalemim vardı elimde
Bir de şiir fısıltısı yüreğimin içinde
Sürükleniyordu peşinde hece, tümce
Sözcükler en güzelinden.
En özelindeydi gece sensizliğimin
Sessizliğin çığlıkları içinde.
Bir biçimde düştü kâğıt üstüne gözlerin
Vallahi de ben çizmedim!
Ben sürmedim saçlarına ipek rengini
Gamzelerine güneşi ben koymadım
Kendin aldın nur'unu.
Kendin suladın gülümü yürekte açan
Dikenime dokunmadan
Okunmadan bitti şiir
Yetti resmin yetti...

Oysa ki, sisler vardı öncesinde gecemin
Karaydı kalemimin ucu gibi yazgılar
Çizgiler derin yüzümde.
Gözlerim de belirince damlalar
Buğulanınca camlar
Düştü tüm anlar!
Aynalar oldu senli yansıman bana
Dudağından bal damlalar
Işılayan bir çift gözün sürmeleriydi
Süzmeleri aşkından.
Taşkına gelmesiydi sevdamın senden
Endamın vardı vurucu
Büyücüler gibi içimde tutkum
Sana yürürüm ben sana
Can tutulur, anlasana!

Zor kurtulur dolunaydan bulutlar
Umutlar vurulur her bir damla da
Havada barut kokuları var
Önünde cesedim.
Tetikleri ben kesmedim sevgili
Billahi de istemezdim.
Şiir diledim sadece, sevgiliye delice
Kendimce tutmuştum kalemimi de
Yüreğimi de koydum ortaya
Serdim bağrımı masa üstüne
Büstüne sarılmışım meğer
Tütsüsüne falcının!
Yalancının gözü çıksın sevgili
Günü bitsin inanmazsan.
İşte masam, işte kalem şahidim
Sen idin sen kâğıda düşen
Büyüleyen özlerimden...

Uykular sana firarı saatlerimdir şimdi
Duygular çırçıplak peşinden koşar
Çoşar melekler senli kanatlı
Tanrım bir özel yarattı
Bana aktın, bana..
Taptım sana, anlasana!
Yaktım putlarını artık yalancılar
Yıktım duvarlarını tüm acıların
Sancılarım doğumuna tutuldu
Vuruldum beter.
Resim resim, isim isim çoğalanımsın
Dualarımsın en çok dilenen
Arzulanan yer gök.
Vallahi de yalanım yok, billahi de yok
Allah'ından kork sen de!
Öyle çoksun ki bende, öylesine çok
Bir benzerin yok sevgili bir başka
Bir ezberim yok aşkta
Senden başka! ...

1-12-2008