Öyle Özledim Ki

Hangi
Güneşi içtiysem üşüdüm
Yoz kılıklı rüzgarlar bile alaylı/

Solmuş yaprakların
Gölgesinde tükeniyor kahveler/

Hiç gülmedi
Şu bahtımın siyah saçları
Gülmedi aslına vurgun arzularım/

Nerde
Bir vapur sesi
Demirledi ayaklarım
Süngü gibi içtiğim çaylar/

Bir heybe var sırtımda
İçi kambur düşleri vurgun
Kadehin dili yok ki yorsun genzimi/

Her sabah
Bu vakit geçer gözümden
Yıkılmasa da şehrim talan olur sokaklar/

Hatırda kalan
Deniz vardı mavi
O da küsmüş kanatsız martılar/

Yokluğun şiir gibi
Her şarkıda hüzzam ki yaşam
Hayat kılıklı makamlardır senden kalan/

Ne yana dönsem
Hatıran batar gecelerime
Anılar saçılır gönül penceremden/

Öyle özledim ki
Yıldızlar utanır gözlerden
Ay bile çeker yorganını küslüğünden/

Bıraktın bir sessizlik
Ne doluya tutuyor yalnızlık
Ne boşa okunuyor bu ıssızlık/

Yaşanmıyor
Maya tutmuyor
Hayra dokunmuyor elimdeki ayrılık/

Öyle özledim ki
Çekilmiyor şu kahrolası dilsizlik/

Gel sevgili
Gel de bitsin bu hasretlik/