Öylece

Kır çiçekleri şubat'ta patlarmış; kozasında karıncayla,
Yürüdüğü yollar güç, attığı adımlar zorluklarla dolu,
Güneşi her gördüğünde kısacık bir yol daha;
Tıpkı gülüşünle ritmi sen olan canlar gibi;
Gidişinde ayın karanlığında kalan kumrular misali,
Baka kalırım desem ne dersin?
Issız ve karanlıklar içinde öylece...

Her pınar suyunu gökten alırmış;yıldırımlarsa yerden hınçını,
Bilinmez sokaklarda bilindik şarkılar gibi öterken bülbül;
Selvinin boynunun büküklüğü sadece baharda mı sanki!
Koca bir çınarla yana dururken çaresiz;
Ve göçmen kuşların unuttuğu bir ırmakta,
Ceylanlar susuz mu geçer,
Yorgun ve uykusuz bakışlar içinde;
Bir küçük özlem yük müdür öylece...

İçimde özlem, ruhumda haykırış,
Bir karış yoldur aldığım belki de;
Bilinmezlikler bile gizem yüklüyken böyle;
Uyut beni karadeniz gözlerinde...