Öylece Bir Yok Oluş
Necis bir mucizeydi bu canım
Bir sabah uyandığımda yoktum
Bulamadım kendimi, tümörlerimi
Biliyordum, bir gün kazanacaktım
Ama kazanmadım o sabah
Kaybettiğim de olmadı
Öylece bir yok oluştu bu
Çürümüş şiirlerim uçup gitmediler
Çiçek açmadım baharda gibi
Ama uyandım o sabah
Öylesine bir gündü işte
Yeraltında canavarlar can çekişmedi
Melekler havalanmadı gökyüzüne
Hatırlamadım annemi, babamı
Burnumda hiçbir koku yoktu
Gözlerim dolmadı, yüzüm gülmedi
Dünkü ve yarınki gibi bir gündü
Umutla dolup kucaklamadım ruhumu
Aynalara hoşgörüyle bakmadım
İntihar eder gibi değil
Cinayet gibi, göçmek gibi değil
Öylece boş ve tok bir yok oluş
Ama olsun, uyandım işte o sabah
Aynen öyle canım kalemine sağlık, öylece bir sürü yok oluş yaşarız birçok sabah. Bizi öldürecek sandığımız şeylerden öylece, tereyağından kıl çeker gibi kurtuluruz bir sabah. O sabah da anlarız ne kadar boş, sıradan bir tümör taşıdığımızı..