Öylece Kal

Öyle/ce kal 

Döngeller kar altında 

Saçların yastıkla nişanlı iken 

Açma gözlerini 

Parmak izim ile çizeyim 

Yaratılışın mucizesini 

Öyle/ce kal 

Taarruza hazırlanırken 

Parmaklarımın baş komutanı 

Elmacık kemiğinden aşıp 

Yaşam ile ölüm arasında 

Siper olsun dudaklarının arası

Açma gözlerini 

Dışarıda kar 

Yüz hatlarında 

Yüzüme gülümseyen , istiklal var 

Öyle/ce kal 

Alnının ortasındaki Elif'midir 

Kaderinin kitabesini taşıyan

Kaşlarının  ucunda  

Göndere çekilmiş sancaklar 

Sabrın. aşkın,vefanın zaferimidir 

Utanmadan dokunacaktı korkmasa 

Serçe kalpli titrek küçük parmağım 

Gamze nin çukuruna 

Ağyar görür diye çekindi  zahir 

Açma gözlerini 

Dışarıda kar var 

Saçlarında seher yelleri 

Kirpiklerinde söğüt gölgesi barınaklar

Öyle/ce kal 

Seyredeyim bir müddet daha 

Geçici olarak 

Terketmişken ruhun bedenini 

Gözlerinin çukurunda bir göbekli tepe başlasın 

Kazılsın derinliklerinde bir maden 

Tarih seni ilk gördüğüm güne yazılsın 

Açma gözlerini 

Dışarıda kar var 

Dışarıda kar 

Ruhun evine dönüyor sanki 

Yüz hatlarında titremeler 

Uyanışa dair kıpırtılar 

Öyle/ce kal/ma 

Aralanırken göz kapakların 

Güne benimle başla 

İlk gördüğün ben olayım 

Yüzündeki benin yanında 

Bir ben de ben olayım 

Beraber gülümseyelim bu sabahta 

Beraber başlayalım kaldığımız yerden 

Hayata 

Ben çayın suyunu koyayım 

Sen kırkbeş yaşın sevgisini demle 

Taze ekmekte çıkmıştır şimdi 

Kızları da uyandır kıyamasanda 

Dışarıda kar var 

Dışarıda kar 

Ocakta çay 

Ömürde senle geçen çeyrek asır 

Masamızda serpme bahar 

Öyle/ce kal/ma 

Haydi doldur bardakları 

Dışarıda kar var 

Ömrümde Candar'ın kızı