Öylesi Yaşamak
Tüm azığım taştı,devrildi sudaki gemim
Yarıştım kasırgayla,mahmuzladım atımı
Hak ışığı,hak aşkıyla koyulaştı demim
Çocuk gibi boynum büküktür, her gün batımı
Delik ceplerime,mutluluk aşırıyorum
Yaşamak tutsaklıksa,öylesi yaşıyorum
Çelik mazgallardan,hayatım ruhumu eler
Hesaplar dolu yalnızlıkları yaşatarak
Beni ikiye bölen,bıçak sırtımı deler
Ahları yükleyip,defalarca acıtarak
Nasıl böyle yaşadım,kendime şaşıyorum
Yaşamak tutsaklıksa,öylesi yaşıyorum
Erken ihtiyarlatıp,bakıp geçti yüzüme
Öfkemi bastırıp,çaresizce susuyorum
Çok kan kaybettim,kanadım durdum bu özüme
umutların içinde,taze kan arıyorum
Titrek kandilimle yavaşçacık sönüyorum
Yaşamak tutsaklıksa,öylesi yaşıyorum
Dondurdum tutkularımı,çığların altında
Çıkmak istedikçe,kafama vurur bir kütük
Bilmem değerim bilinir mi,Tanrı katında
İnancım teğelsizdir,lakin umutlarım sökük
Korkuyla içimdeki,ruhumdan kaçıyorum
Yaşamak tutsaklıksa,öylesi yaşıyorum
Hayat hep acımasız,yarim kara vicdanlı
oysa ne çok ihtiyacım var sıcak nefese
Bedenim savunmasız,yüreğimse hicranlı
Ruhumla soldum,girdim kara bir kafese
Soluğum kesik,sanki nefes alamıyorum
Yaşamak tutsaklıksa,öylesi yaşıyorum.
👍👍👍karamsarlık içinde umudu elden bırakmayan dizeler. kutlarım.
..umutsuz gibi duruyordu şiir lakin karanlığının içinde ışık arama çabasını sezinliyordunuz geçici bir koyu hüzündü sanki..teşekkürler sevtap hanım..tebrikler...