Öylesine İnsanlar

Beni sevdiğini hiç söylemedi.
O dile getirmezdi ruhunun yaşadığını.
Beni düşünmeden hareket ederdi.
Kırmayı hesaba katmadan
Öylesine yaşardı...
Kendini ve geleceğini umursamadan...
Bu şehir ürkütmüştü onu
Araya giren mesafeler tedirgin etmişti
Günlerce konuşmadık
Ama en azından benim de
Bana ait olduğunu bilirdim
Elimi uzatsam tutacağından emindim
Bitip gitti her şey gibi
Bir çay bahçesindeyim şimdi
Denizi izliyorum
Onun dinlemekten en çok keyif aldığı şarkıyı,
Bir anda bütün sahil kordonunda yankılanırken buluyorum
Gözlerimden yaşlar dökülüyor
Onları istemiyorum ama beni bırakmıyorlar.
Bırakmayacakla rda belli.
Mühim değil her şey gibi bu da geçecek
Bir sabah uyandığımda,
Ondan kalan hiçbir iz olmayacak ruhumda
Sadece yaşananlar bir başkasının hayatını,
Seyredermiş gibi incitmeden geçecek gözlerimin önünden
Bir gün mutlaka silik bir izle terk edip gideceksin bedenimi
Şimdi kayıtsız şartsız seni haykırıyor sözcüklerim
Neye yarar bitip giden bir sevdanın ardından,
Dökülen gözyaşı... Haykırışlar...
Her şeyin farkındayım..
Ama yine de kendimi parçalamaktan alıkoyamıyorum..