Oysa

oysa
bir günbatımı uzaktaydı şehir
umuda tutunup
sana biriktirmiştim
şiirlerimi
ve kanayan yanlarımı
bir adım sonra
aynı kaldırım taşına düşecekti
gölgemiz
aynı yağmurdan kaçacaktık belki
belki aynı durakta
aynı otobüsü kaçıracaktık

oysa
bir gün batımı sonrası
yitirdiğim gülümsemem olacaktın
boğazımdaki çığlığım
düğüm düğüm
ve inadına sevdam...

oysa
devriliverdi üstüme
sensiz bir şehrin
sensiz bir akşamı..

şimdi hangi umuda tutunayım.