Oysa

başka bir alemin içine çekilip usulca
şizofren yaraları kaşıyıp üstüne
muğlak hayaller devşirip
izmaritleri ezerek kaldırımlardan uzaklaşırken
perdeler kapanır şehrin ışıklarına


bu gidiş
kendine hayrı olmayan, zamana
adı konmadık iklimde hele,
ağır bir emek
yoğun eylemlerin yorgunluğu düşerken alnımdan yanak çukuruma
hiç'liğe .



ey !
gözün rengini unuttuğum kader
utancından kırpıştırdığın kirpiklerin
tökezlenirken


cisminin can acıları
kızartır akşamı



ve
işte o an başlar
yarasa inlerinde semai bir rüzgar
dağıtır çirkef saçlarını, nafile şiirlerin
bendir sesi düşerken kara zikirlere, kupalara dökülür kan şarapları


biz ki yitik kentin
begonyalarını unutup yürüdük
kıraç topraklarda anızlar yakarak, yeşersin diye fesleğenler
çapaladık kayalıkları



kardelenler araladık
avuçlarımızda zemheri çatlaklar
kavlimiz nisan'aydı
şubat'larda


-ki
öldük kimimiz
doğurturken kuzuları, zehirli meralarda
korku çukurlarına gömüldük, ışığımızı saklayıp gök küreden


mezarlarımızı araladınız
dirilir mi diye
düşlerimiz


oysa
terimiz çürümemişti giydirdiğiniz patiskalarda ...