Oysa Ağustus

dal karanlıkta üşürdü oysa ağustos
sesi devrilsin dalgaların neden gelmez ki
uçuk kaçık bir bahçe bile değilim yalnız ağaç
sustursalar biraz yağmur yağsa
yağmur yağsa sustursalar biraz
ışığım ve bir kaç yıldızım oldu
yansıdıkça toprağımda yatan ölüye
şarkılar söylemeyi eksik etmiyorum
yinede
sesi devrilsin dalgaların
neden gelmez ki
kara burnunu kalbime saplayan kargalar
bulutlara sözüm geçmeyecek mi hiç
çocuklar bıkmadan koşuyorsa
hiç olmazsa
yaşıyor muyum diye bakabilir miyim
gövdemde ki aynaya
ki o bana annemi hatırlatıyor
sonra gelmesin isterse yıllardır beklediğim
dereleri düşünür ağlarım
gece menfezlerinin gülünü kırarlar yine ağlarım
yapma ışıklı sihirleri kalkar örtümüz ün
ayaklarım üşür ağlarım
kendi göz yaşıyla ıslanan ağaç
sesi devrilsin dalgaların
neden gelmez ki.