Oysa Güzeldi Yaşam

Böyle kısa kısa olmuyor
İki satırda bir cümle
Bir gün gördük yetmiyor
Arzunun peşine düşünce

Zengin fakir bir boğaz
Birde mahiyeti biraz
Çok düştüler birbirlerine
Baba oğul , ana kız en az

Birden başlayalım
Yine biter birle
Onlar için deriz
Asıl kendimizle

Pervaneler olsun
Biz dönelim görülsün
Bir ben tutkusu
Asıl yalnızlık korkusu

Çırpınır can bu âlemde onlar için
Kimse yalnız değil
Çıkar beklemesin
Kimsede kalabalık değil özenmesin

Çiçek açtıysa kökü var
Yaprağı, ona su getiren damarı
Sarıp, besleyen toprağı
Kim diyebilir, boynu eğri adı var

Rüzgârlara, sıcağa yetmez kudreti
Dağlara ,taşlara kafa tutsa da belki
Düştüğü yaban mı, tanımasa da
O'nu saracak kucaklayacak tabi ki

Sevdasına koştuğumuz türlü emeli
Uğruna boğuştuğumuz bu kaderi
Altını çizeceğimiz bizce en kıymetli değeri
Vakti zamanında anlayabildik mi

Arzularımız oldu hep, hep daha ileri
Arzularımız oldu, darma dağın etti
Ne avuçlarımıza sığabildi, ne uçup, gitti
Ne bakmaya gücümüz yetti, ne göz aramayı terk etti

Oysa; güzeldi yaşam öfkemizle, kavgamızla
Güzeldi, sıcak bir tas aşımızla
Aşklar bizim içindi, biz aşklarımızla
Bunca acı neden avuntumuzda

Rüyalarımız, karabasan gibi çökse de
Zaman ve mekân hükmünü sürse de
Bir farkındalık ?AN'ı? için
Bu kadar acziyet ve kudret niye