Oysa Ne Zordu Seni Sensiz Yaşamak

Oysa ne zordu seni hayal ederken yaşayabilmek
Bir ceylan gibiyim mutluluk pozları veren ama her dakika kaçan ölümden
Bembeyaz bir karanlık hapsediyordu beni içine
Sensizliğe kaybolduyordum
Simsiyah bir güneşle uyanıyordum sensizliğin karanlığına
Bir seher yeli gibi dağılıyor toparlanamıyordum bir türlü

Oysa ne zordu her dakika seni yaşarken içimde öldürebilmek
Bir kaza kurşununa kurban edip sonra intehar süsü vermek
Tuhaf bir duygu seni böylesine severken
Derdimin devası yalnızca sen iken
Seni tek celsede katletmek

Yolunu kaybetmiş bir yolcuyum kalbinin derinliklerinde
Büyüdükçe büyüyor gözlerin her önüme geldiğinde
Seni her gördüğümde
Bir adım daha yaklaşıyorum ölüme
Sensizliği kendimle paylaşıyorum kendi sırdaşım oluyorum
Böylesi ağır geliyor bazen
Dayanamıyorum
Özlemin içine buruk bir tebessüm giriyor
Boş kahkahalar atıyorum gözyaşlarımın eşliğinde


Oysa ne zordu seni sensiz yaşamak
Gün geçtikçe tükeniyordum senin yokluğunda
Oysa ne zordu senin içinde hapsolmuşken
Her gece senden firar etmek idam pahasına
Satılık bir sevda aramak ateş pahasına
Sadece seni istemek can pahasına
Sadece seni istemek
Sadece seni...