Oysaki Ayrılırken

Sana göre çok kolaydı,
Sadece elveda diyecek
Ve çıkıp gidecektin...

Oysaki ayrılırken,
En zor söylenen cümledir elveda...

Elveda sadece elveda değildir o zaman,
Elveda kalana sana hüsran,
Sana hüzün kaldı,
Elveda;
Sana yitik bir sevda kaldı demektir o zaman.

Bulduğu ilk köşeye oturur kalan,
Gözlerini siler
Ve son kez kapıya bakar
Ve işte o zaman yanar yürek
İşte o zaman...

Giden inerken hızlı hızlı merdivenleri,
Hızla çarpar kalanın yüreği,
Dur gitme be sevgili!
Sevmiştim ben seni...
Belki Ferhat olamadım,
Belki Mecnun olamadım,
Ama ben...
Ama ben...
Ben olarak sevdim seni

Belki hiçbir tarih kitabı yazmayacak aşkımızı,
Ne ben ölünce hatırlanacak,
Nede sen yas tutacaksın,
Ama boş ver be sevgili...
Bana da bu yakışırdı zaten,
Ardından bakakalmak,
Acizce ağlamak...

Hey gözünü sevdiğimin sevgisi,
Bugüne kadar hangi yiğidi yıkamadın ki?
Ben mi dayanacaktım?
Ben mi dayanacaktım?
Biliyorum yıkılacaktım...

Gözlerim?
Ne sandın elbette ağlayacaktım,
Gidenin ardından ağlayacaktım...

Ayrılırken en zor söylenen cümledir elveda,
Elveda sadece elveda değildir o zaman,
Son noktadır mektuba,
Son nefestir insana,
Yitik bir sevdanınsa;
İlk satırıdır elveda
Ve son mısralarıdır bir şiirin,
Ve sevgilim
Bana değil,
Sana elveda...