Oyun

Dünyaya gelince insan perde açılır ve oyun başlar
önce yumuk yumuk elleri bir bir büyür
emekleyen ayakkarı yürümeyi öğrenir
dil çözülür ve konuşur

gülen gözleri hep ağlamaklı
arkadaşları takılır yollarına
neye uğradığını bilemeden
devam eder yaşamına

artık hayatın sillesini yemiştir
hüznün selini hisseder iliklerinde
dik duran başı önde
ayakları ise çökmekte

neden böyle oldu
nasıl bu duruma geldim
keşke keşke derken
zaman biter ömür tükenir

böylece oyun biter sahne kapanır...

19 Mayıs 2011 56 şiiri var.
Beğenenler (3)
Yorumlar