Oyun

Ne güzel çocuksun sen öksüz çocuk
Güneşi kendine dost bellemişsin
Güneş ki
Bir anne var doğduğu yerde
Ve bu ışık bu sıcaklık
Annesi gönderiyor kendince
Güneş sıkılınca her akşam
Babasına gidiyor
Aynı dağın arkasından

Ne güzel çocuksun sen öksüz çocuk
Sabahı sabırsızlıkla bekliyorsun
Güneş, babasından batıp
Yine annesinden doğacak
Ne güzel oyun bu
Minnacık yüreğinle
Yaşamayı çok seviyorsun