Oyuncaklarımız mı Büyüdü Biz Yetim Kaldık
Daha dün çocuk idik,
Ne acelemiz vardı büyüdük,
Oyun oynayacak zamanımız mı kalmadı,
Yoksa oyuncaklarımız mı büyüdü,
Biz yetim kaldık.
O koskoca alanlara ne oldu göremiyorum,
Dev siteler önünü kalplamış,
Kalan toprakları da saksılara doldurmuşlar,
Yeşillik olsun diye.
Daha dün çocuk idik,
Top oynayamadık fakat acıktık,
Elma şekerlerimizi yemeyip sakladık,
Çocukluğumuza geri dönersek yeriz diye,
Bir koşturmayla geçti çocukluğumuz,
Vallahi bir şey anlayamadık,
Oyuncaklarımızla oynamaya kıyamazken,
İnanın çocukluğumuzu yaşayamadık.
Daha dün çocuk idik,
Ne işittik,ne söyledik,ne gördük,
Çocukluğumuzun kıymetini bilemedik,
Zaman su gibi akıp geçti,malesef büyüdük,
Saçımız ağardı,belimiz büküldü,
Dişlerimiz zamana yenik düşüp,döküldü,
Kimi zaman ağladık,kimi zaman güldük,
Çocukluğumuzu bir zaman tarihe gömdük,
Sararmış resimlere bakıp avunduk,
Ne kadar dirensekte büyüdük.
Daha dün çocuk idik,
Oynamaya hiç doyamadık,
Elimizde olsaydı hiç büyümezdik,
Zamana inat hep çocuk kalırdık,
Büyümeyi hiç düşünmeden,
Çocukca masum ve temiz kalırdık.
keşke hep çocuk kalabildeydik değerli abicim. kutladım şiirsel metinlerinizi. saygılar.
Hayat çok kısaymış meğer, bilemedik.🙂 Tebriklerimle...