Oyunlar Dünyası

Hani hatırlar mısın dede
Bahçemizde koca bir çınar vardı
Arkadaşlarla oyun oynardık
Ben ebe olurdum
Koca çınara başımı koyardım
Kuşlar arkadaşım olurdu
Sonra saymaya başlardım
Bir iki üç... dokuz on
Önüm arkam, sağım solum sobe
Saklanmayan ebe, derdim
Toprağın mis gibi kokusunu
Ta ciğerlerimizde solurduk
Kırlara açılırdık sonra
Kovalamaca oynardık
Yemyeşil çayırlarda
Kıyasıya güreşirdik
Hani annelerimizin dayak atışını da
Pervasızca göze alırdık
Bunları yaparken çocuksu dünyamızda
Kimimizin pantolonu yeşermiş olurdu
Kimimizin ki ise çamura belenmiş
Ama o gün
Doyasıya çocukluğumuzu yaşamış olurduk
Ve hayatımız
Sanal bir dünyanın ürünü değildi
Belki bilgisayarımız yoktu
Oynamak için atari salonları da
Mario'yu da tanımazdık
Sokak dövüşçülerini de
Ama keloğlanımız vardı
Bir de Hoca Nasreddin'inimiz
Masal dünyamızda kahraman
Bir de güneşimiz vardı
Toprağımız vardı
Havamız vardı o zaman
Neşe doluyduk cıvıl cıvıldık
Hemi de adam akıllı çocuktuk
Öyle değil mi dedeciğim
O zamanları çok hem de çok özledim