Ozan

Şairlerin derdi hiç bitmezki gülüm
Anaları kuzudan ayırmaz ölüm
Mürekkebi bitti yazmıyor kalemim
Senin gibi dertlidir bu garip ozan


Bir garip oldu şu gönlüm hala kanar
Gönül dertli gardaş anasını arar
Vurdukça sazıma tellerimde ağlar
Tele söz dinletemez bu garip ozan


Gurbette aramışız ekmeğimizi
Dinmiyor yüreğim gülüm çalmaz sazı
Çok arıyoruz dostlarım ozanları
Doğuştan karalıdır bu garip ozan


Yazdıkça bu kara yüreğim dağlıyor
Ana,bacımda yok eloğlu ağlıyor
Derdini zalim bir gülede sormuyor
Senin gibi çilekeş bu dertli ozan


Yıldırım der yazımız böyle yazmışlar
Ne kadar üşüsende geçiyor kışlar
Kalmadı'ki Metin'im gözümde yaşlar
Yazı görmez, kış yaşar bu dertli ozan