Ozan Lakırdısı

Doğ!!!
Ana himayesi bihaber insan eksiği...

Sokaklarda koşuştururken çocukluğum,
Ergenliğimde bir şuh, kızıl saçlı kara gözlü kız...

Gençliğim bir erguvan gibi pembe ve kısa ömürlü,
Olgunluğumda tohumlarım yeşerdi umuduma can suyu...

Son baharım, son titremeleri gönül tellerimin,
Kışım kurumuş bir cevizin çatlamış ulu gölgesi...

Ve toprağım,
Bir kaç anı ardımda,
Bir buruk, bir sevgi sızan göz yaşı damlası...
Bir nefesin nefeslere gölgesi düşmüş ozan lakırdısı...