Özgürlük

Kuşlar uçuyor penceremden..
Kanatlarından özgürlük düşüyor
Kaçıyorlar birer birer bulutlara
Bulutların ardına
Özgürlük kafesten dışarıyı izlemek değildir
Açık unutulmuş bir pencere
Yağmurlu bir gün de
Arkana bakmadan,
Düşünmeden geri de kalanları
Terk edip gitmektir,
Rüzgarı öpmektir
Boranla sevişmektir..
Özgürlük,
Uçurumdan aşağıya atlayıp,
Ölmemektir
Tanımadığın insanların sıkıntılarına
Ağlamaktır,yaşadıklarını hissetmektir
Güvercinler uçuyor,martılar tükürüyor denize
Keklikler türkü söylüyor..
Bir melodi dalgalanıyor şehirde
Kopuk kopuk cümlelerle
Şarkı fısıldıyor elinde kelepçeyle
Sokaklarını yakıyorlar
Sonunda boğuluyorsun
Alevlerin dumanı,havanın sisiyle..
Özgürlük durmadan koşmaktır bu yerde
Önüne engel konsa bile kuş olmaktır gerekirse
Üzülmedim değil gitti diye
Üzüldüm elbette
İki kapı var;ölüm ve özgürlük
Anahtarını bulduysa kaçan kuş,özgürse
Kuş olmalıyız,tabir-i caizse..