Özgürlük Kokan Sevdamın Karası

*her anım firar eden bir mahkumdun*

acılara doymuşken
haykırmaktan sesim kısıldı
kirlenmiş ruhların yemi
zehiri içimizde k/almasın

acıktım
yorgunum
durgunum
ve hüzünler
üç denklemi ayırmadı
ne çözdün
nede çözüme dayandın

alternatif çözüm bakanlara
yokuşta türkü çalanlar
babamın sözü doğrulandı
oysa insan..
hep
başbaşayız ruhlarımızla

hoşt ihanetin putasına takılan
örümcek kafalar sarmış
bu gece geç yattım
sabahın ışığını nemalar sardı

acı söyletirken
güldüm acıyan dağların ahına
sen halen şiire sarıl
kimseyi doyurmadın
düşlerin figan eyler

aşkları karaborsa düşkünü
piyasa asılır dem tutan acıya
insanlıktan nem almamış
sen başka kayanın üzerine derman ararken
dermansız ol
bildiğimiz yanılgımız

önyargılar yaşamak zor
bizi kemiren
çöz çözeyim
tüm güzelliklerin yurdunda gül bahçesi

gözlüğüm var
daha iyi görebiliyorum dünyayı
kimi kovalanır kimi savrulur
kimiside içindekini kemirir
bunun adı abi-i hayat

sen varken içimde
sabır saçan olunca
düşünürken kaybedendi
diye yanılmıyorum
önyargilar yanılgıların toplamından
acı torba doldurdunm yaşamın zirvesinden

ölümüne sevdiğin günleri
acıların boy verdiği
karanlık içtiğimiz suya benzer
zehir olurdu içtiğimiz su

yoldaşına kandığım
acımasız kirli zamanın acımasız yolcuları vardı
tek anladığı sevgi değil nefret
ve yalanla yürüyen günü birlik yaşam
evrensellik neyine

özgürlük kokan sevdamın karası
paylaşılan bir ekmek kadar
durmadan gerçekliği haykırın
zor olan güzellikler uğruna

24 Temmuz 11 Karataş