Özlem
Çocukluğumu geri verin bana
Papatya ! ille de papatya sevdiğim günleri
Gökgürültüsünden ürktüğüm geceleri
Her anımı hatta her salisemi...
Annem hem gülümsesin hem söylensin istiyorum çamura bulanmış önlüğümü temizlerken,
Bizim ufaklık yüzünden koşsam yine bütün mahalleyi bir solukta avaz avaz,
Ve ellerimde umut , gözlerimde tarifsiz bir heyecan.
İlk aşkım , ilk dokunuşlarım , ilk gözyaşım yüreğim kanadığından
Yine yalan söylesem bizimkilere ekmek kalmamış evde , bakkal bahane
İlk sigaram olsun bir de , ciğerlerimi kanatırcasına ilk kötü alışkanlığım
Belki de tadını unuttuğum tüm acıları özlüyorum
Okuldan ilk kaçışım var bir de , dersleri ilk kaynatışım,
Firar ederken önemli bir iş becermiş gibi heyecanlanışım
Gönlün gökkubbesi çok karanlık
Yitirdiğim tüm yıldızları özlüyorum..
Çocuk mu dediniz ki ne güzeldir tarumar edilsede biteviye düş bahçelerimiz mesala şimdi kırmızı kalemimle boyasamda bütün çiçekleri renksiz ve hemen hemen hepsi zehirli...
''Gönlün gökkubbesi çok karanlık Yitirdiğim tüm yıldızları özlüyorum''
Çok güzeldi...👍
Zaman zaman hatırlanmalı deli dolu çıkarsız günler,
Ufak yaramazlıklar bazen biraz büyük afacanlıklar..
Çok şey özledim çook..
Hoş gelmişsiniz👍
..yalın bir anlatım geçmişin çocuk gözlerinde ve biraz daha sürseydi dedirten 'özlem' güzel şiirde..teşekkürler...
Güzel sade içten bir anlatım..Yapmacıksız ve kurgusuz bir özlem şiiri..Durmak yok yola devam..Tebrikler..👍👍👍