Özlem

Denizi özlüyorum
Martıları
Tuz kokusunu
Maviyi
Ufuk çizgisini...
Yalın ayak koşuyorum maviliğe
Bu koşuş diyorum sonra
Kendimden
Korkularından
Umutsuzluktan
Kaçış mı?
Cevabını veremiyorum
Gözlerimi maviliğe kilitleniyor
İnsan sesi
İsmi
Cismi
Duymak,görmek istemiyorum
Bir ben olmalı,bir de deniz
Deniz anlatmalı,ben susmalıyım
Ben anlatmalı,deniz susmalı
Eteğimdeki taşları dökmeliyim tek tek
Attığım her taş bir dalga oluşturmalı
Ben o dalgada kendimi bulmalıyım
Yüzleşmeliyim
Kendimle
İnsanlarla
Adaletsizlikle
İnsan kıyımlarıyla...
Kendime gelmeliyim
Mavilik yaralarımı iyileştirmeyi usul usul
Beni hayata tekrar hazırlanmalı
Yaşama gücüne sahip olduğumu tekrar hissetmeliyim
Denizi özlüyorum işte;
Deniz olmayan bir şehirde
Beni iyileştirecek olan
Denizi özlüyorum...