Özlemek

başak tarlalarından geçtiğim
bir yaz gününün
dinginliği gözlerimde
sarı tarlalar
gülen ayçiçekleri aksederken
ömrümün ilkbaharında
şimdi parmak sallıyor
ciddi, endişeli

bir köylünün sepetinde taşınan
çimen kokulu karpuzlar
yine birlikte olsam yine ben
ve yine çocukken
köprülerin altından akan
sular bulanık
paslı demirlerinden
sarkan kollar
ben heyecanlıyım
bilinmeyen hedeflere
akıyorum yollarda

hayatımda gördüğüm
en masum bakışlı eşek
bazen süt taşır
bazen kışa hazırlık
saman yığınları
balyalar
çocukluğun kenarında biriktirdiğim
3 5 kuruş
harcanmamış
hüzünlere gömüldüğüm
bir yaz akşamı yine
yine ben
peki eksikliğini hissettiğim nedir?
yerine koyamadığım ve
korkarım hiç koyamayacağım

penceresinden bakıyorum
ılık rüzgarlar
babam, annem, ablam
ve ben
yine birlikteyiz
o neşeli mevsimde
burnumda tüten dalgalar
kavuşmaya az kaldı
tadı aklımdan çıkmıyor
bugün bakıyorum
gerçekliğin hüzünlü merceği
kırılıp gözlerimden
bana o günlerin
hatırası az kaldı
az kalmış...

19.06.2012